Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla.

Şems 1

ANT OLSUN Güneş’e ve onun (kuşluk vaktindeki) aydınlığına!

Şems 3

onu açığa çıkarttığı zaman gündüze,

Şems 4

onu karanlığa boğan geceye!

Şems 5

Göğe ve onu bina edene!

Şems 6

Yere ve onu yayıp döşeyene.

Şems 7

Nefse ve onu düzenleyene/ona şekil verene;

Şems 8

ona bozulabilme özelliğini ve korunma yeteneğini verene ant olsun ki;

Şems 9

onu temizleyen elbette başarmış/kurtulmuştur.

Şems 10

Ve onu kirletip örten, elbette kayba uğramış/mahvolmuştur.

Şems 11

SEMUD, azgınlığından dolayı yalanladı…

Şems 12

Onların en azılısı (deveyi boğazlamak için) ortaya atıldığı zaman,

Şems 13

Allah’ın elçisi onlara dedi ki: “Allah’ın devesini bırakın suyunu içsin!”

Şems 14

Onu yalanladılar. Hemen onu kestiler/boğazladılar. Rableri de onları günahları yüzünden kırıp geçirerek/yerle bir ederek orayı dümdüz etti.

Şems 15

(Allah) işin sonundan hiç korkmaz!