Furkan Suresi

O ALLAH Kİ MÜBÂREKTİR/Bereket Kaynağıdır/Şânı Yücedir! Evrendekilere uyarıcı olması için kuluna (gerçek ile yanlışı birbirinden ayırdedici olan) Furkan’ı/Kur’an’ı indirdi.

Göklerin ve yerin mülkü/yönetimi/imparatorluğu O’nundur. Çocuk edinmemiştir ve hükümranlıkta ortağı yoktur. Herşeyi yaratmış ve bir ölçüye göre takdir etmiştir.

O’nun yanı sıra ilâhlar/tanrılar edindiler; halbuki onlar hiçbir şey yaratamıyorlar, oysa kendileri yaratılmışlardır! Kendilerine bile bir fayda ve zarar veremiyorlar. Öldürmeye ve yaşatmaya güç yetiremiyorlar. Yeniden diriltip var edemiyorlar!

Küfre sapan kimseler dediler ki: “Bu (Kur’an) olsa olsa bir uydurmadır. Onu o uyduruyor ve başka bir topluluk da ona yardım etmiştir.” Böylece bir ihanetle ve bir iftira ile geldiler.

Dediler ki: “Bu eskilerin masallarıdır! Onları yazdırtıyor, kendisine sabah ve akşam okunuyor.”

De ki: “Onu göklerdeki ve yerdeki gizliliği bilen indirdi. Şüphesiz O, çok bağışlayandır, çok merhametlidir.”

DEDİLER Kİ: “Bu elçiye ne oluyor (ne biçim elçi) ki, yemek yiyor ve çarşılarda geziyor? Ona (gökten) bir melek indirilmeli değil miydi; kendisiyle birlikte uyarıcı olacak (bir melek)?!

Ya da kendisine (gökten) bir hazine atılmalı değil mi? Ya da onun kendisinden yiyeceği bir bahçesi olması gerekmez mi?” Ve zalimler dediler ki: “Siz sadece büyülenmiş bir adama uyuyorsunuz.”

Bir bak şöyle, senin için nasıl misaller/örnekler verdiler! Böylece saptılar, artık bir yol bulmaya güç yetiremezler.

O (ALLAH) mübârektir/bereket kaynağıdır/şânı yücedir! Dilerse sana bundan daha hayırlısını verir; altlarından ırmaklar akan bahçeler ve senin için saraylar!

Aksine onlar kıyamet saatini yalanladılar. Biz de kıyamet saatini yalanlayan kimse için, çılgınca yanan bir ateş hazırladık.

(ateş) uzak bir yerden onları gördüğü zaman, onlar bunun öfkesini ve homurtusunu işitirler.

Zincirlere bağlı olarak onun dar bir yerine atıldıkları zaman, orada yok oluşu çağırırlar.

“bugün tek bir yok oluş/ölüm çağırmayın, ölümü/yok oluşu bir çok kez çağırın.”

De ki: “Bu mu daha hayırlı, yoksa kötülükten sakınıp iyi işler yapanlara vadedilen sürekli cennet mi daha hayırlıdır? Onlar için mükâfat ve güzel bir sonuç vardır.”

Onlar için sürekli kalıcılar olarak orada istedikleri nimetler vardır. Bu Rabbinin istenen/arzu edilen/vadettiği bir sözüdür.

O gün onları ve Allah’tan başka taptıklarını toplar, der ki: “Bu kullarımı sizler mi saptırdınız, yoksa kendileri mi yoldan saptılar?”

Dediler ki: “Seni tenzih ederiz! Senin dışında dostlar edinmemiz bize yaraşmaz. Fakat Sen onları ve atalarını nimetle yaşattın, ta ki Zikri (Kur’an’ı ve hatırlatıcı ayetleri) unuttular ve helâk/yok olmayı hak eden bir topluluk oldular.”

Işte onlar söylediğiniz hususlarda sizi yalanladılar. Bundan böyle ne azabı geri çevirmeye, ne de kendinize yardım etmeye gücünüz yetmez. Sizden kim zulmederse kendisine büyük bir azap tattırırız.

SENDEN ÖNCE gönderdiğimiz elçiler de şüphesiz yemek yerlerdi ve çarşılarda gezerlerdi. Biz bir kısmınızı bir kısmınız için (aranızda çıkacak) fitne ile (birbirinizle imtihan / sınav olunup) bir açığa çıkar[ıl]ma sebebi kıldık. (Bakalım) sabredecek misiniz? Rabbin çok iyi görendir.

BİZİMLE karşılaşmayı ummayan o kimseler dediler ki: “Bize (gökten) melekler indirilmeli değil miydi? Ya da Rabbimizi görmemiz gerekmez miydi?” Kendi içlerinde büyüklük tasladılar ve büyük bir azgınlıkla haddi aştılar.

Melekleri gördükleri gün (iş işten geçmiştir), işte o gün suçlulara müjde yoktur. Ve: “Size sevinmek yasaktır yasak!” derler.

Yaptıkları işleri geçersiz saydık. Yaptıkları işleri etrafa saçılmış toz zerreleri gibi savurduk.

O gün cennet halkının kalacakları yer daha iyidir ve sefa sürecekleri (diledikleri gibi yaşayacakları) yer daha güzeldir.

Göğün bulut kümeleri gibi bölüneceği ve meleklerin de bölük bölük indirileceği gündür!

Işte o gün gerçek hükümranlık Rahmân’ındır ve inkârcılar için çetin bir gün olmuştur.

O gün zalim ellerini ısırır da der ki: “Ne olurdu ben de elçiyle beraber bir yol edinseydim.

Vah bana! Ne olurdu ben falanı yoldaş edinmeseydim.

(Yoldaş edindiğim) o kişi bana gelen öğütten beni saptırdı. Zaten şeytan insanı rezil edicidir.”

(O KIYÂMET GÜNÜ, içinde yaşadığı kavminden / Kur’an’ı terkedilmiş bırakan Ümmetinden şikayetçi olan) Rasûlümüz / Elçimiz de diyecek ki: “Ey Rabbim! Kavmimden / Ümmetimden pek çok kimse bu Kur’an’ı sahiplenmediler / sahipsiz gibi ortada bıraktılar / ikinci plânda tuttular da (Kur’an dışında başka kitapları baştacı edip Kur’an’ı) terkettiklerinin / terkedilmiş bırakmalarının farkına bile varmadılar?!”

____________________
Allah’ın; Nebisine Salâtı ile Müminlerin / Müslümanların Peygamberlerine Salâtı / Salâvatları nasıl olmalı?!

İşte böylece (uyarılara rağmen) her bir Nebiye suçlulardan birçok saldırgan çıktı. Yol gösterici ve yardımcı olarak Rabbin yeter.

İNKÂR EDEN KİMSELER dediler ki: “Kur’an ona bir defada toptan olarak indirilmeli değil miydi?” Biz onunla senin kalbini/duygusal zekânı sağlamlaştırmak için böyle (azar azar indirip, sure sure ve bölüm bölüm) yaptık. Onu (Kur’an’ı) ağır ağır, anlamaya çalışarak ve içine sindire sindire oku!

Onlar hiçbir misâl getirmezler ki; Biz de sana hakkı / gerçeği ve tefsir[1] / açıklama olarak daha iyisini getirmiş olmayalım.

______________________
[1] İniş sırasına göre ayetler Allah’ın tefsiridir. Önce gelen ayetleri, sonra gelen ayetler açıklar/izah eder/tefsir eder.

O kimseler; yüzüstü cehenneme toplanırlar, işte onlar, yerce çok kötü ve yolca da çok sapıktırlar.

Ant olsun, Biz Musa’ya Kitabı verdik ve onunla birlikte kardeşi Harun’u da yardımcı kıldık.

Dedik ki: “İkiniz, ayetlerimizi yalanlayan kavme gidin.” Sonunda, onları yerle bir ettik.

Nuh kavmi de elçileri yalanladıkları zaman onları boğduk. İnsanlar için onları bir ayet (öğüt, uyarı) kıldık. Biz, zalimler için çetin bir azap hazırlamışızdır.

Ad’ı, semud’u, Ress halkını ve bu arada birçok kuşakları!

Hepsine de misaller verdik. Ve hepsini tamamen imha ettik.

Ant olsun onlar; belâ yağmuruna tutulup yok edilen o kente uğramışlardı. Onu görmüyorlar mıydı? Aksine onlar, tekrar dirilmeyi ummuyorlardı!

Seni gördükleri zaman alay konusu edinerek; “Elçi olarak Allah’ın gönderdiği kişi bu mu?

Neredeyse ilâhlarımızdan/bağlı olup peşinden gittiklerimizden bizi saptıracaktı. Eğer onları savunmasaydık” (diyorlar). Azabı gördükleri zaman yol olarak daha sapık kimmiş? Bileceklerdir.

Arzusunu/hevâsını[2] kendisine ilâh edinen kimseyi gördün mü? Ona sen mi vekil olacaksın?

______________________
[2] Hevâsının/arzularının peşinde koşan, Allah’ın emir ve yasaklarını hiç dikkâte almayan, kendisinden başkalarını düşünmeyen.

Yoksa, onların çoğunun işittiklerini veya aklettiklerini mi sanıyorsun? Onlar hayvanlar gibidirler, hatta yolca daha da şaşkındırlar.

Görmedin mi, Rabbin gölgeyi nasıl uzattı?! Dileseydi onu durgun hareketsiz kılardı. Sonra Biz Güneş’i ona delil kılmışızdır.

Sonra da, kolay bir yakalayışla onu kendimize doğru çekmişizdir.

GECEYİ sizin için bir örtü/elbise, uykuyu bir dinlenme ve gündüzü de kalkıp dağılarak çalışma zamanı kılan O’dur.

Rahmetinin önünde, rüzgârları müjdeleyici olarak gönderen O’dur. Ve Biz gökten tertemiz bir su indirdik.

Onunla ölü bir memleketi diriltelim, yarattığımız birçok hayvanları ve insanları sulayalım diye.

Ant olsun onların arasında tekrar tekrar bunu anlattık, öğüt almaları için. Ancak yine de insanların birçoğu, nankörlük ederek ayak direttiler.