O gün şefaat fayda vermez (hiç kimse bir başkasına yardıma / şefaate malik değildir), Rahman’ın kendisine ahit / söz / izin verdiği (melekler) ve sözünden[1] razı oldukları hariç!
______________________
[1] Kulluğundan, akidesinden, inancından, temiz yaşam biçiminden, verdiği sözlerde duruşundan razı olduğu kullara, ufak tefek hatalarını affedip görmezlikten gelme konusunda ancak şefaat fayda verir (şefaatim / affım olabilir)” olarak ta algılamamız mümkündür. Yine de en doğrusunu bilen Allah’tır!