ALLAH; ölmekte[1] olan[insanlar]ın canlarını alır, ölmeyenlerin de uykularında (ruhlarını / bilinçlerini yanına / katına alır, ancak kulaklarına ağırlık koymaz en ufak bir tıkırtıda hemen ayağa kalkarlar).[2] Sonra (uyuyorken), ölümüne hükmettiğini[n ruhunu kabzeder] yanında tutar ve diğerlerini (uykuda öldürmediklerini ise) yaşamaları için (ruhlarını bedenlerine tekrar) salıverir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için ibretler vardır!
_________________________
[1] Ben bir ayetin zihinde canlanmasına çok dikkat ederim. O yüzden bir ayeti zihinde canlandırabilmek için parantezler zorunluydu! Bu ayet, Yüceler Yücesi Rabbimizin de buyurduğu gibi: “Şüphesiz bunda (anlattıklarımızda) iyice düşünen bir toplum için ibretler vardır”. Rabbime sonsuz şükrediyorum. Ayrıca başka açıdan tefsiri için bkz. Mümin: 67. ayet.
Bu ayette hem yeteveffa, hem de mevtiha geçer. İlki kesin bir ölüm değil, daha sonra bedenine kişinin ruhu gönderilerek hayatına devam eder. Mevtiha, ölümüne hükmettiklerinin ruhunu da katında alıkoyar. Her iki anlam da ölümü ifade eder. Maide 5/117 ‘de İsa as. ile ilgili teveffeyteni kullanılmıştır; “Sen beni vefat ettirince” şeklinde anlam verildi ya da “Sen beni vefat ettirerek / öldürerek katına alınca” olarak ta verilebilir. Maalesef, israiliyat kökenli bir anlayış Bizim Mealcilere ve Tefsircilere de dokunarak Maide 117’de geçen bu yeteveffa kelimesine: İsa bedeniyle birlikte Allah katına çekildi, daha sonra tekrar yeryüzüne indirilecek / gönderilecek şeklinde bu kelimeden sebep bir anlam verildi. Böyle bir anlam vererek yanlışa düştüler. Zamanla pek çok Meal Sahibi kendisini (anlayışını ve mealini) düzeltti. Zaten Allah’ın yarattığı her kul vefat ettirilerek ruhları Allah katına (ruhlar alemine) yükseltilir, bedenlerimiz toprağa defn edilir, gömülür biliyorsunuz. Kıyamet Günü ve Hesap Zamanı ruhlar tekrar bedenlerine gönderilir YENİDEN DİRİLİŞ (ayağa kalkış) gerçekleşir, bu inancı bize Kur’an verir.
| yeteveffa | vefat ettirir | يَتَوَفَّى |
| mevtiha | ölümleri | مَوْتِهَا |
[2] Bir konuyu daha burada dile getirmek isterim, dikkat edilirse UYKU sırasında bir ses duyulduğunda ya da biri seslendiğinde ANINDA uyanırız?! Burada dikkat çekmek istediğimiz şey KULAĞIMIZ (kulak organımız uyku esnasında Allah tarafından kapatılmamıştır) en küçük tıkırtıyı duyar ve ayağa kalkarız. Ashab-ı Kehf ile ilgili ise Allah onları uyuttuğuna vurgu yapar. Bütün organları ile uyutmuştur. Duyu organları olan KULAKLARA bir ağırlık koymuştur, kapatmıştır, damga vurmuştur ki herhangi bir sesten etkilenmesinler. Bir ses işitip de uyanıp ayağa kalkmasınlar (Kehf 11).
Zümer 39/42 ‘de ise DUYU ORGANLARI KULAKLAR AÇIKTIR, kapatılmamıştır, bir ağırlık konulmamıştır; en küçük bir tıkırtıda hemen uyanıp ayağa kalkılır. Daha açık ve net bir ifadeyle gece uyku esnasında DUYU ORGANLARI kısa süre (gece boyunca, bir ses duyuncaya kadar) DEVRE DIŞI BIRAKILIR. Kehf 11 ‘de ise tamamen kapatılmıştır, kulaklara (duyu organlarına) bir ağırlık konulmuştur ki, bir ses ile uyanıp ayağa kalkmasınlar.