Dedi ki: “Şu iki kızımdan birini sekiz yıl (Hicecin: Hac yılı) kalarak hizmet etmen karşılığında sana nikâhlamak / seninle evlendirmek istiyorum. Eğer on yıla tamamlarsan[1] bu senin tarafından iyilik olur. Ben sana sıkıntı vermeyi istemem. İnşallah beni salihlerden bulacaksın.”
______________________
[1] Toplumsal dayanışma, uzlaşma ve barış için; zengin İş İnsanlarına veya iş yeri sahiplerine önerilir: Evlenmeye güç yetiremeyenlere iş vererek yanlarında belirli bir süre çalışmalarının karşılığı olarak, gençleri (kız-erkek) evlendirebilirler. Önce evlendirip, şu kadar yıl çalışacaklarına dair aralarında Sözleşme yapabilirler, hani gün dolmadan çekip gitmesinler diye?! Yani ev, eşya, çeyiz, düğün konusunda yardım edebilirler. Gençler de iş sahiplerine böyle bir teklif ile gidebilirler. Böylece yüzyıllardır fakirin zengine, zenginin fakire olan düşmanlığı da böylece inşaallah son bulur. Çünkü genelde kendisini evlendiren ya da evliliğine/yuva kurmasına yardım eden/vesile olan birisini adeta atası / babası gibi görme meyli vardır insanoğlu ve insankızında! Serveti böylesi faydalı işlerde kullanmayıp; yığdıkça yığmak, sonunda insanı helâke / yokoluşa götürür.