Bakara 260

Hani İbrahim; “Ey Rabbim! Bana ölülere nasıl hayat / ruh verdiğini göster” demişti. (İbrahim aslında / gerçekte bu sorusuyla Allah’ın ilmine, yani sıfırdan nasıl yarattığına vakıf olmak istemişti. Allah ta ona): “İnanmıyor musun?” deyince; “Kesinlikle (inandım) ancak kalbimin tatmin olması için” demişti. “Öyleyse dört kuş tut. Onları kendine alıştır. Sonra onların her birini bir dağın üzerine koy / bırak. Sonra da sen onların hepsini kendine çağır. (Bir de bakarsın ki) sana uçarak gelirler. Bil ki, şüphesiz Allah; mutlak güç sahibidir, doğru hüküm / isâbetli karar verendir.”


Bağlantılı Ayetler: 7/57 75/36 75/40

« | Bakara 260 | »

Ayetin Kelime Karşılıkları

# Kelime Anlam Kök
1 ve iz ve bir zaman وَإِذْ
2 kale demişti قَالَ
3 ibrahimu İbrahim إِبْرَاهِيمُ
4 rabbi Rabbim رَبِّ
5 erini bana göster أَرِنِي
6 keyfe nasıl كَيْفَ
7 tuhyi dirilttiğini تُحْيِي
8 l-mevta ölüleri الْمَوْتَىٰ
9 kale (Allah) dedi قَالَ
10 evelem yoksa أَوَلَمْ
11 tu'min inanmadın mı تُؤْمِنْ
12 kale (İbrahim) dedi ki قَالَ
13 bela Hayır (inandım) بَلَىٰ
14 velakin fakat وَلَٰكِنْ
15 liyetmeinne tatmin olması için لِيَطْمَئِنَّ
16 kalbi kalbimin قَلْبِي
17 kale dedi قَالَ
18 fehuz o halde tut فَخُذْ
19 erbeaten dördünü أَرْبَعَةً
20 mine -dan مِنَ
21 t-tayri kuşlar- الطَّيْرِ
22 fe surhunne onları alıştır فَصُرْهُنَّ
23 ileyke kendine إِلَيْكَ
24 summe sonra ثُمَّ
25 c'al koy اجْعَلْ
26 ala üzerine عَلَىٰ
27 kulli her كُلِّ
28 cebelin dağın جَبَلٍ
29 minhunne onlardan مِنْهُنَّ
30 cuz'en bir parça جُزْءًا
31 summe sonra ثُمَّ
32 d'uhunne onları (kendine) çağır ادْعُهُنَّ
33 ye'tineke sana gelecekler يَأْتِينَكَ
34 sea'yen koşarak سَعْيًا
35 vea'lem bil ki وَاعْلَمْ
36 enne şüphesiz أَنَّ
37 llahe Allah اللَّهَ
38 azizun daima üstün عَزِيزٌ
39 hakimun hüküm ve hikmet sahibidir حَكِيمٌ